Parish Bulletin
Bulletin Past Issues
(pdf format)
Piesza Pielgrzymka z Trenton do Amerykańskiej Częstochowy - 12-13 sierpnia 2023
23 MARZEC 2025
TRZECIA NIEDZIELA WIELKIEGO POSTU
Łukasz 13, 1-9:
W tym czasie przyszli jacyś ludzie i donieśli Jezusowi o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar. Jezus im odpowiedział: "Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, iż to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie. Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jeruzalem? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie". I opowiedział im następującą przypowieść: "Pewien człowiek miał zasadzony w swojej winnicy figowiec; przyszedł i szukał na nim owoców, ale nie znalazł. Rzekł więc do ogrodnika: „Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym figowcu, a nie znajduję. Wytnij go, po co jeszcze ziemię wyjaławia?” Lecz on mu odpowiedział: „Panie, jeszcze na ten rok go pozostaw, aż okopię go i obłożę nawozem; i może wyda owoc. A jeśli nie, w przyszłości możesz go wyciąć”.
Dlaczego na świecie wydarzają się nieszczęścia? Żydzi w starożytności interpretowali cierpienie w kategorii grzechu i kary. Człowieka popełniającego grzech spotyka od Boga automatycznie kara. Temu myśleniu Pan Jezus sprzeciwia się w dzisiejszej Ewangelii. O Galilejczykach zabitych przez Piłata czy o ofiarach wypadku w Siloe, wyraża się jak o zwykłych ludziach, nie bardziej grzesznych od innych. Dlaczego zatem to im się przytrafiło? Pan Jezus nie odpowiada na to pytanie. Cierpienie pozostaje Bożą Tajemnicą. Nasz Zbawiciel zwraca nam uwagę na coś innego: na potrzebę ciągłego nawracania się. Wyraża to w przypowieści, którą można duchowo odcyfrować: zasadzone drzewo to każdy z nas, właściciel ogrodu to Bóg Ojciec, ogród to Kościół Święty, ogrodnik to Pan Jezus. Bóg oczekuje od nas owocu, czyli dobrych uczynków. Gdy ich nie przynosimy, to według sprawiedliwości powinniśmy być wycięci z ogrodu. Pan Jezus jednak wstawia się za nami i wyprasza nam u Boga jeszcze jeden rok, czyli okres Łaski Bożej, który będzie trwać do końca naszego ziemskiego życia. Z jej pomocą łatwo jest czynić dobro, lecz jeśli zamkniemy się w naszym egoizmie, to nie będziemy mieli usprawiedliwienia. Dlatego nie pytajmy: Dlaczego coś się dzieje? tylko: Co ja mogę zrobić, by być lepszym?
Słuchamy dziś pięknego hymnu Magnificat, który mamy nie tylko rozważać intelektualnie, ale przyjąć sercem. To modlitwa, która ma każdego dnia kształtować naszą modlitwę – Kościół odmawia ją zawsze w Nieszporach, wieczornej modlitwie Liturgii Godzin. Maryja nie skupia się na sobie, ale na Bogu. Ona jest cała zapatrzona w Boga, cała piękna, pełna uwielbienia. Ona uwielbia Jezusa, którego nosi w sobie, którego, jak uczą ojcowie Kościoła, najpierw poczęła w duszy przez wiarę, a potem w ciele. I właśnie ze skupienia na Jezusie płynie Jej radość. Możemy powiedzieć, że choć te słowa wypowiedziała po raz pierwszy w domu Elżbiety, to wypowiada je teraz nieustannie w niebie – jako Królowa Wniebowzięta, całkowicie zjednoczona ze swoim Synem. W każdej Eucharystii głosimy zwycięstwo Chrystusa na drzewie krzyża i wyznajemy wiarę w to, że ostatecznie to On pokona wszelkie zło w świecie, że ostatecznie, pomimo tak groźnej walki, to Chrystus jest zwycięzcą szatana. To wyznanie wypowiadamy zwłaszcza po konsekracji; „Głosimy śmierć Twoją Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie, i oczekujemy Twego przyjścia w chwale”. Ale jest ono też zawarte w słowach odmawianych wspólnie z kapłanem po modlitwie Ojcze nasz: „Bo Twoje jest królestwo, i potęga, i chwała na wieki”. Nie bójmy się wypowiadać tych słów z wiarą i pewnością, że po czasie naszych codziennych zmagań i cierpień – osobistych, rodzinnych, zawodowych – ostatecznie zwycięży Chrystus, a w ich przeżywaniu wystarczy nam Jego łaski.
Moi Drodzy Parafianie i przybyli Goście,
Miłość ostatecznie zwycięża śmierć.
Przyobleczmy nasze życie w zwycięską miłość Zbawiciela i jej doświadczajmy.
Grzech i jego owoc, to znaczy śmierć, nie jest już w stanie zagrodzić nam drogi do domu Ojca.
Przez Jezusa w Duchu Świętym mamy na zawsze otwarty dostęp do Ojca pełnego miłosierdzia.
Niech to będzie najlepsze wielkanocne życzenie:
aby każdy z nas doświadczył i przyjął tę zwycięską miłość Boga Ojca.
Ogarnięci Bożą miłością dzielmy się tym darem z naszymi braćmi.
Potrzeba bowiem tej miłości w każdym wymiarze naszego życia, zwłaszcza społecznym i narodowym.
Współczesność ciągle domaga się od nas świadectwa, że rzeczywiście tylko na Chrystusie i Jego zwycięstwie nad wszelkim złem, na głoszonej przez Niego prawdzie, sprawiedliwości i miłości można budować lepszą przyszłość.
Módlmy się również o upragniony dar POKOJU na Ukrainie!
Wesołego Alleluja - Ks. Jacek
SPOWIEDŹ WIELKOPOSTNA
We wtorek 8 kwietnia o godz. 7:00 wieczorem w naszym kościele odbędzie się spowiedź przygotowująca nas duchowo do świąt Zmartwychwstania Pańskiego. Serdecznie zapraszamy wszystkich, którzy mogą przystąpić do Sakramentu Pojednania o skorzystania z tej możliwości. Będziemy gościć – jak zwykle – kilkunastu księży z kilku diecezji. Dołóżmy wszelkich starań, by skorzystać w tym dniu ze Sakramentu Pojednania.
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
- Trwamy w okresie pokuty i nawrócenia – dziś przypada już trzecia niedziela Wielkiego Postu. Po raz kolejny słyszymy słowa Zbawiciela: „Nawracajcie się, bliskie jest królestwo niebieskie”. Bóg daje nam czas na wydawanie owoców nawrócenia. Nie marnujmy go.
- W czasie trwających rekolekcji niech rozważanie męki Zbawiciela będzie dla nas okazją do wchodzenia w tajemnicę bliskości Pana, powstawania z upadków i dobrych postanowień.
- W poniedziałek, 24 marca, przypada Narodowy Dzień Pamięci Polaków ratujących Żydów. Pamiętajmy w modlitwie o wszystkich, którzy narażając własne życie, spieszyli z pomocą potrzebującym.
- We wtorek, 25 marca, przypada uroczystość Zwiastowania Pańskiego. Tego dnia obchodzimy Dzień Świętości Życia. Życie człowieka jest największym darem Boga. Nikt nie ma prawa tego daru niszczyć. Przykazanie Boże stoi na straży życia człowieka od poczęcia do naturalnej śmierci. Dlatego aborcja i eutanazja są naruszeniem świętości życia ludzkiego. Wzywając orędownictwa Maryi, która zgodziła się być Matką Syna Bożego, polecajmy Bogu każde poczęte dziecko, aby było z miłością przyjęte, oraz osoby starsze i chore, aby były otaczane szacunkiem i pomocą.
- Uroczystość Zwiastowania Pańskiego to także Dzień Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. Duchowa adopcja jest modlitwą w intencji dziecka zagrożonego zabiciem w łonie matki. Trwa dziewięć miesięcy i polega na codziennym odmawianiu jednej tajemnicy różańcowej oraz specjalnej modlitwy w intencji dziecka i jego rodziców. Do modlitwy można dołączyć dowolnie wybrane dodatkowe postanowienia.
- W środę, 26 marca, w liturgii przypada wspomnienie Dobrego Łotra oraz Dzień modlitwy za więźniów. Dobry Łotr to jeden ze złoczyńców powieszonych na krzyżu obok Jezusa, do którego Zbawiciel skierował słowa: „Zaprawdę, powiadam ci, dziś będziesz ze Mną w raju”. Dziś czczony jest w Kościele jako patron więźniów oraz pokutujących i nawróconych grzeszników. Módlmy się więc za wszystkich, którzy pogubili się na drogach życia, aby weszli na drogę nawrócenia i pamiętali, że „Pan jest łaskawy, pełen miłosierdzia”.