Parish Bulletin
Bulletin Past Issues
(pdf format)
Piesza Pielgrzymka z Trenton do Amerykańskiej Częstochowy - 12-13 sierpnia 2023
20 KWIECIEŃ 2025
NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO
Jan 20,1-9:
Pierwszego dnia po szabacie, wczesnym rankiem, gdy jeszcze było ciemno, Maria Magdalena udała się do grobu i zobaczyła kamień odsunięty od grobu. Pobiegła więc i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: "Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono". Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu. Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył. Dotąd bowiem nie rozumieli jeszcze Pisma, które mówi, że On ma powstać z martwych.
Razem z kobietami i z Apostołami – Piotrem, Janem i Pawłem – poznajemy dziś największą Tajemnicę naszej wiary – cud powstania Syna Bożego z martwych. Przyzwyczailiśmy się do tego, że według naszej tradycji budujemy Pańskie Groby. W każdej parafii, a czasami także w kaplicach powstają – bardziej lub mniej artystyczne – wyobrażenia, jak to mogło być w owe dni. W głębi serca pragniemy razem z Janem i Piotrem biec, aby ujrzeć pusty grób. I czyż trzeba szukać wciąż nowych dowodów, aby tłumaczyć fakt zmartwychwstania Pana? Ależ skąd! Wystarczy wraz z wiernymi dobrze „zaglądnąć do pustego grobu”. Radość! Radość opromienia cały dzisiejszy dzień. Radość, że oto została pokonana śmierć. Mamy świadomość, że nie unikniemy śmierci, lęk przed nią jest uzasadniony. Chrystus też lękał się śmierci, chociaż jako Bóg wiedział, że przez bramę śmierci trzeba przejść. Dzisiejszy dzień – najpiękniejszy dzień dla chrześcijan – jest dniem bez lęku, gdyż uroczystość dzisiejsza jest zapowiedzią życia bez końca. Wydarzenia, jakie miały miejsce w Jerozolimie trzeciego dnia po śmierci Chrystusa na krzyżu, zmieniły oblicze wszystkich, którzy znali Nazarejczyka. Nam współczesnym trudno sobie wyobrazić, co przeżywali Apostołowie i uczniowie Chrystusa. Jeden wielki tryumf! I to niekoniecznie nad faryzeuszami, nad uczonymi w Piśmie, nad Herodem, Piłatem, Annaszem, Kajfaszem. To był tryumf nad własnym strachem, nad bojaźnią przed nieznanym, tryumf nad lękiem przed cierpieniem, śmiercią. Chrystus, pokonawszy śmierć, dał nam moc do pokonania tego wszystkiego, co jest w nas słabe, tchórzliwe. Podobnie jak mieszkańcy Cezarei, tak i my z uwagą słuchamy słów Piotra. I chociaż znamy już wszelkie osoby i wydarzenia związane z Chrystusem, to jednak wciąż nas podnosi na duchu odwaga Marii Magdaleny, Piotra i Jana. Wciąż doświadczamy w sobie tajemnicy pustego grobu, do którego wchodzimy wraz z Piotrem i Janem, aby zobaczyć chustę, płótna… aby samemu się przekonać, że nie ma Go tutaj, bo… zmartwychwstał. W poranek wielkanocny, rano o godzinie szóstej, wierni w procesji rezurekcyjnej szli wokół kościoła, śpiewając radosne pieśni wielkanocne. W tym czasie starsi ministranci schowali figurę umarłego Jezusa – tak, jak nakazuje tradycja. Podczas kazania ksiądz zapytał retorycznie: „Gdzież jest Chrystus, który jeszcze wczoraj był pochowany w grobie? Czy ktoś był świadkiem tego, co się z Nim stało?”. W tym momencie zawiesił głos i zrobiła się cisza w kościele. Wtem mały chłopiec podniósł rękę i rozbrajającym tonem odpowiedział: „Ja widziałem, jak chłopaki wzięli Pana Jezusa i gdzieś Go zanieśli”.
Słuchamy dziś pięknego hymnu Magnificat, który mamy nie tylko rozważać intelektualnie, ale przyjąć sercem. To modlitwa, która ma każdego dnia kształtować naszą modlitwę – Kościół odmawia ją zawsze w Nieszporach, wieczornej modlitwie Liturgii Godzin. Maryja nie skupia się na sobie, ale na Bogu. Ona jest cała zapatrzona w Boga, cała piękna, pełna uwielbienia. Ona uwielbia Jezusa, którego nosi w sobie, którego, jak uczą ojcowie Kościoła, najpierw poczęła w duszy przez wiarę, a potem w ciele. I właśnie ze skupienia na Jezusie płynie Jej radość. Możemy powiedzieć, że choć te słowa wypowiedziała po raz pierwszy w domu Elżbiety, to wypowiada je teraz nieustannie w niebie – jako Królowa Wniebowzięta, całkowicie zjednoczona ze swoim Synem. W każdej Eucharystii głosimy zwycięstwo Chrystusa na drzewie krzyża i wyznajemy wiarę w to, że ostatecznie to On pokona wszelkie zło w świecie, że ostatecznie, pomimo tak groźnej walki, to Chrystus jest zwycięzcą szatana. To wyznanie wypowiadamy zwłaszcza po konsekracji; „Głosimy śmierć Twoją Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie, i oczekujemy Twego przyjścia w chwale”. Ale jest ono też zawarte w słowach odmawianych wspólnie z kapłanem po modlitwie Ojcze nasz: „Bo Twoje jest królestwo, i potęga, i chwała na wieki”. Nie bójmy się wypowiadać tych słów z wiarą i pewnością, że po czasie naszych codziennych zmagań i cierpień – osobistych, rodzinnych, zawodowych – ostatecznie zwycięży Chrystus, a w ich przeżywaniu wystarczy nam Jego łaski.
Moi Drodzy Parafianie i przybyli Goście,
Miłość ostatecznie zwycięża śmierć.
Przyobleczmy nasze życie w zwycięską miłość Zbawiciela i jej doświadczajmy.
Grzech i jego owoc, to znaczy śmierć, nie jest już w stanie zagrodzić nam drogi do domu Ojca.
Przez Jezusa w Duchu Świętym mamy na zawsze otwarty dostęp do Ojca pełnego miłosierdzia.
Niech to będzie najlepsze wielkanocne życzenie:
aby każdy z nas doświadczył i przyjął tę zwycięską miłość Boga Ojca.
Ogarnięci Bożą miłością dzielmy się tym darem z naszymi braćmi.
Potrzeba bowiem tej miłości w każdym wymiarze naszego życia, zwłaszcza społecznym i narodowym.
Współczesność ciągle domaga się od nas świadectwa, że rzeczywiście tylko na Chrystusie i Jego zwycięstwie nad wszelkim złem, na głoszonej przez Niego prawdzie, sprawiedliwości i miłości można budować lepszą przyszłość.
Módlmy się również o upragniony dar POKOJU na Ukrainie!
Wesołego Alleluja - Ks. Jacek
BIURO PARAFIALNE
W Wielki Piątek i w Poniedziałek Wielkanocny biuro parafialne będzie nieczynne!
OGŁOSZENIA DUSZPASTERSKIE
- Dziś uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego. Bóg w swojej wielkiej miłości nie zostawił nas samych, ale w Jezusie Chrystusie ofiarował nam nowe życie. Niech wielkanocna radość płynąca ze zmartwychwstania Pana będzie udziałem nas wszystkich. Niech Zwycięzca śmierci, piekła i szatana umacnia wiarę, nadzieję i miłość w naszych rodzinach i społecznościach, wspomaga na drogach codzienności oraz oświeca blaskiem swojej prawdy.
- Serdeczne słowa wdzięczności kierujemy do wszystkich, którzy włączyli się w przygotowanie celebracji Triduum Paschalnego oraz dekoracji w naszej świątyni. Za wszelką pomoc i okazane dobro niech Bóg wynagrodzi wam swoją łaską.
- Triduum Paschalne rozpoczniemy w Wielki Czwartek Mszą Wieczerzy Pańskiej o godz. 7:00 PM. Ta celebracja upamiętnia ustanowienie sakramentu Eucharystii i kapłaństwa. Po Mszy Świętej Najświętszy Sakrament zostanie przeniesiony w procesji do kaplicy adoracji. Adoracja w naszej świątyni potrwa do godz. 10 PM jeśli będą wierni w kościele.
- Uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego w liturgii została rozszerzona o oktawę. Jutro drugi dzień świąt – Poniedziałek Wielkanocny. Pamiętajmy, że nasza radość i cała przedświąteczna krzątanina miały swój cel przede wszystkim w wydarzeniach męki, śmierci i zmartwychwstania Pana Jezusa. Zadbajmy o nasz udział w świątecznej Mszy Świętej. Będziemy ją sprawować o godz. 9:30. Liturgiczny okres Wielkanocy będzie trwał aż do Zesłania Ducha Świętego – Zielonych Świąt. Ten pierwszy tydzień Wielkanocy ma tak uroczysty charakter, że nie obchodzimy w tym czasie żadnych innych uroczystości. W ten sposób Kościół podkreśla fundamentalne znaczenie zmartwychwstania Chrystusa dla chrześcijaństwa. Cieszmy się więc i radujmy największym cudem Pana Jezusa, który na powrót otwiera nam bramy nieba.
- W piątek z racji oktawy Wielkanocy nie obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych.
- Przyszła niedziela, przypadająca 27 kwietnia, kończy oktawę Wielkanocy. To tak zwana niedziela przewodnia lub biała, a z ustanowienia Kościoła niedziela Miłosierdzia Bożego. Dobrym przygotowaniem do tej niedzieli będzie codzienne odmawianie Koronki do miłosierdzia Bożego. Przypomnijmy, że nabożeństwo do miłosierdzia Bożego nierozerwalnie łączy się z osobą św. Siostry Faustyny Kowalskiej. Święty Jan Paweł II powiedział o niej: „Ta prosta zakonnica przybliżyła Polsce i światu paschalne orędzie Jezusa Miłosiernego. W tej godzinie dziejów wołamy o miłosierdzie Boże. Pascha to przyjście i zmartwychwstanie Chrystusa. Jest to paschalne objawienie się miłosierdzia Bożego”.