Parish Bulletin

9 grudnia 2018 - II NIEDZIELA ADWENTU

Łk 3:1-6:
Było to w piętnastym roku rządów Tyberiusza Cezara. Gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, brat jego Filip tetrarchą Iturei i kraju Trachonu, Lizaniasz tetrarchą Abileny; za najwyższych kapłanów Annasza i Kajfasza skierowane zostało słowo Boże do Jana, syna Zachariasza, na pustyni. Obchodził więc całą okolicę nad Jordanem i głosił chrzest nawrócenia dla odpuszczenia grzechów, jak jest napisane w księdze mów proroka Izajasza: Głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie ścieżki dla Niego! Każda dolina niech będzie wypełniona, każda góra i pagórek zrównane, drogi kręte niech się staną prostymi, a wyboiste drogami gładkimi! I wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże.

„Złóż Jeruzalem, szatę smutku i utrapienia swego, a przywdziej wspaniałe szaty chwały, dane ci na zawsze przez Pana. Oblecz się płaszczem sprawiedliwości, pochodzącej od Boga. Z radością bowiem Bóg poprowadzi Izraela do światła swej chwały z właściwą sobie sprawiedliwością i miłosierdziem” (Ba 5, 1–2. 9), Baruch prorok językiem poetyckim wzywa Jerozolimę, zniszczoną i opuszczoną wskutek wygnania jej synów, do radości, albowiem zbliża się dzień odkupienia i powróci do niej lud przyprowadzony przez samego Boga. Jerozolima jest figurą Kościoła. Również on cierpi wskutek oddalenia się i zguby tylu swoich synów, a więc i on w Adwencie jest wezwany, aby ożywił nadzieję ufając Zbawicielowi, który przez coroczne święto Bożego Narodzenia odnawia mistycznie swoje przyjście, by zbawić go z całym jego ludem. Grzech oddala ludzi od Boga i od Kościoła. Drogę powrotu przygotował sam Bóg przez wcielenie swego Jednorodzonego. W Adwencie zaś cały nowy lud Boży wyrusza Mu naprzeciw. Prorocy mówili o drodze, jaką należałoby przeprowadzić przez pustynię, aby ułatwić powrót wygnańcom. Lecz kiedy Jan Chrzciciel podejmuje ich przepowiadanie i jawi się na brzegu Jordanu jako „głos wołającego na pustyni: Przygotujcie drogę Panu, prostujcie Jemu ścieżki”, nie zachęca już do zbudowania drogi materialnej, lecz do przygotowania serc i przyjęcia Mesjasza, który już przyszedł i ma rozpocząć swoją działalność. Dlatego Jan obchodził okolice „i głosił chrzest nawrócenia na odpuszczenie grzechów” (w.3). Nawrócić się, to znaczy oczyścić się z grzechu, wyprostować krzywizny serca i umysłu, wypełnić doliny niestałości i kaprysu, obalić dążenia pychy, zwyciężyć opory egoizmu, wygładzić szorstkości w obcowaniu z bliźnim, jednym słowem, uczynić życie własne prostą drogą do Boga, bez wybojów i kompromisów. Programu tego nie da się wyczerpać w Adwencie, lecz podczas każdego Adwentu należy go wypełniać w nowy i głębszy sposób, by przygotować się na przyjście Zbawiciela, W ten sposób „wszyscy ludzie ujrzą zbawienie Boże” (w. 6). Nawrócenie osobiste nakłada również obowiązek pracy dla dobra braci i wspólnoty. To jest wniosek wypływający z drugiego czytania. Św. Paweł raduje się wraz z Filipianami z ich udziału w szerzeniu Ewangelii i modli się o to, aby miłość ich doskonaliła się coraz bardziej i aby stali się „czyści i bez zarzutu na dzień Chrystusa, napełnieni plonem sprawiedliwości” (Flp 1,10–11). Eschatologiczna perspektywa występuje w tych wierszach zgodnie z duchem Adwentu i jest nowym wezwaniem do szybkiego nawrócenia siebie i innych, aby dokonało się „do dnia Chrystusa Jezusa” (w. 6). Trzeba jednak pamiętać, że zbawienie własne i innych jest raczej dziełem Boga niż dziełem człowieka. Człowiek powinien z oddaniem współpracować, lecz to sam Bóg inicjuje i doprowadza do końca tak wielkie dobro (tamże). Tylko z pomocą łaski człowiek może być „napełniony plonem sprawiedliwości” na dzień ostateczny, bo sprawiedliwość, czyli świętość, nabywa się tylko „przez Jezusa Chrystusa” (w.11) otwierając się z pokorą i ufnością na Jego uświęcające działanie.

Ogłoszenia Duszpasterskie

1. Usłyszane w dzisiejszej Ewangelii wezwanie św. Jana Chrzciciela, aby przygotować drogę Panu przynagla nas do gorliwego wykorzystania czasu Adwentu.
2. Wszystkim solenizantom i jubilatom niech Matka Boża wyprosi obfite błogosławieństwo i łaski.

W tym tygodniu patronują nam:

• 13 XII – św. Łucja (283-304), dziewica, męczennica, patronka ociemniałych.
• 14 XII – św. Jan od Krzyża (1542-1591), prezbiter, karmelita, hiszpański poeta, jeden z największych mistyków Kościoła.

Modlitwa za zmarłych

W minionym tygodniu z naszej wspólnoty odeszli do wieczności, Sophie Paslowsky, Marian Kuczykowski i Eugene Slota. Wieczny odpoczynek racz im dać Panie, a światłość wiekuista niechaj im świeci. Niech odpoczywają w pokoju wiecznym. Amen.

Drzewko Jessego

Po raz kolejny Parafia nasza organizuje zbiórkę prezentów świątecznych dla biednych dzieci. Paczki będą rozdawane dzieciom w naszej diecezjalnej CYO, Anchor House, Kids R First. Drzewko jest ustawione przy sanktuarium z ornamentami. Prosimy wszystkich chętnych w pomocy i sprawieniu uśmiechu na twarzy dziecka o wzięcie ornamentu z drzewka, na którym jest sugestia podarunku. Następnie zapakowany podarunek z przyklejonym ornamentem prosimy o przyniesienie do kościoła nie później niż do 16 grudnia. Zachęcam gorąco do wzięcia udziału w podzieleniu się życzliwością i sercem z biednymi i często smutnymi, opuszczonymi dziećmi. Serdeczne Bóg zapłać!

Spowiedź Adventowa

We wtorek 11-go grudnia od godz. 7:00 PM rozpocznie się spowiedź w naszym kościele przed swiętami Bożego Narodzenia. Zachęcamy Parafian do skorzystania z tego sakramentu z udziałem kilkunastu księży, którzy przybędą z tej okazji do nas.

Czytana Ewangelia w tygodniu 10 grudzień ‘18:

10 PONIEDZIAŁEK – Łk 5:17-26
11 WTOREK – Mt 18:12-14
12 ŚRODA – Łk 1:26-38
13 CZWARTEK – Mt 11:11-15
14 PIĄTEK – Mt 11:16-19
15 SOBOTA – Mt 17:9a,10-13